ای خورشید خورشیدها…

بسم رب الحسین(ع)
صلی الله علیک یا ابا عبدالله ….
از کوچیکی عاشق دست به سینه شدن سمت حرم آقا رضا بودم و اون چندتا نجوایی که وقتی مادرم زیر لب زمزمه می کرد و سین سلام و شمس الشموسش خیلی واضح شنیده می شد…
–    پرسیدم شمس یعنی چی ؟
–    گفت : خورشید…..!
تو خورشید آسمون ها بودی ؟ دیگه حس خوبی به خورشید داشتم و فکر می کردم چقدر خوشبختم که هر روز صبح شعاع نرم نگاهتون چشمم رو نوازش میکنه تا از خواب بیدارم کنید و چه عاشقانه و نغز به این فکر می کردم که شما رو خورشید و خورشید و صدا می کردم رضا….!
نمیدونم چند سالم بود ، اولین باری که که سینمایی روز واقعه و اون سکانس عجیب رو دیدم « ظهر بود ، عبدالله آسمان رو تیره می دید،گل آفتاب وسط آسمون ، تور سیاه غم به سرش کشیده بود……وعبدالله نگران ومنتظر واقعه ای ….و اونوقت نشون دادن که یک خورشید دیگه کنار آفتاب ظهر قرار گرفت و پیرمرد راوی گفت که این یک نشانه است!!
-نشانه چه ؟
آنقدر از حس خوبی سرشار شدم که ناخود آگاه زیر لب زمزمه کردم : السلام علیک ای شمس الشموس…! ای خورشید خورشیدها….
بی راه گفته ام؟ سرت روی نیزه شفق سرخ شهادت می زد و اینگونه خورشید ظهر عاشورا دو تا شد.
ماه و آفتاب که در علقمه گرد هم آمدند و منظومه سرخ هفتاد و دو ستاره که در امتدادت کشیده شد…. تو زیباتری یا خورشید؟
زینب که تمام طول را ه زیر نور سرت بر روی نیزه، راه را پیدا می کرد و در دل سیاه شب یتیمکانت را از روی خار بیابان جمع می نمود….
تو زیباتری یا خورشید؟
وقتی سر دروازه ساعات ، آتش از روی بام بر سر بریده ات ریخته اند وگیسوان خونینت را سوختند…. تو زیبا تری یا خورشید ؟که نیمه شبی دیجور ، هنگامه ی خواب خورشید فلک ، با سر بریده ای بساط تاریک و بغض آلود دخترکی سه ساله را روشن نمودی و با لب های شکسته ات لب خشکیده دخترت را بوسیدی… تو زیباتری یا خورشید ؟… آه ای خورشید خورشیدها ، امشب اگر دستم به هودج فاطمه(س) رسد ، آنگاه که برای زیارت درصف پیامبران بسویت می آید، برات عشق را ، برات آزادی ام را خواهی داد؟
و آیا امشب اگر، دخیل نخی از پر قنداق شش ماهه ات شوم نجاتم می دهی؟ من پاسدار عشق توام ، مدافع حرمت… ما را به حق جون، آن غلام سیه چهر سپید بخت، ببخش و آزادمان کن.

انتهای پیام/