شاد کردن دل مردم برایم بالاترین لذت بود/ لطف خدا موجب شد به این موفقیت برسم

به گزارش خوبان: سعید حسنی‌پور با به ارمغان آوردن مدال ارزشمند طلای وزن منهای 75 کیلوگرم رقابت‌های کاراته بازی‌های آسیایی اینچئون کره جنوبی برای جامعه ورزشی گیلان تنها مرد طلایی گیلانی حاضر در اینچئون لقب گرفت.

این ملی‌پوش کاراته پس از بازگشت به کشور تصمیم به خداحافظی از دنیای قهرمانی کاراته گرفت و آن را به صورت رسمی اعلام کرد.

افتخارآفرینی در بازی‌های آسیایی اینچئون و نیز خداحافظی از تیم ملی بهانه‌ای شد تا با این کاراته‌کای گیلانی همکلام شویم.

حسنی‌پور در گفت‌وگو با فارس از احساسش پس از قرار گرفتن روی سکوی قهرمانی و اهتزاز پرچم مقدس کشورمان در سالن محل برگزاری بازی‌ها و نیز دلایل خداحافظی از دنیای قهرمانی سخن گفت که با هم می‌خوانیم:

اول از همه این افتخار ارزشمند را به شما تبریک گفته و تصور می‌کنم شنیدن احساسات شما پس از قرار گرفتن روی سکوی قهرمانی آن هم از زبان خودتان بهانه خوبی برای آغاز این گفت‌وگو باشد؟

-ممنون، ممکن است باورتان نشود اما لحظات بسیار شیرینی را تجربه کردم که فکر می‌کنم تنها لطف خدا و دعای خیر پدر و مادرم و نیز مردم خوب کشورم موجب شد تا به این موفقیت برسم و از این بابت خدا را شاکرم که مزد زحمات چندین ساله‌ام را به من عطا کرد.

خداوند آنچه را که در ذهن و دلم از او خواسته بودم را به من داد و البته امیدوارم توانسته باشم که دعاها و محبت‌های مردم خوب کشورم به ویژه هم استانی‌ها و همشهری‌های عزیزم را جبران کرده باشم.

آیا فکرش را می‌کردید که طلایی‌ترین مرد گیلانی در بازی‌های آسیایی اینچئون لقب بگیرید؟

-برای رسیدن به این عنوان تلاش زیادی کردم و زحمت کشیدم راستش را بخواهید چهار سال پیش که جاسم ویشگاهی در بازی‌های آسیایی گوانگجو به عنوان کاراته‌کای گیلانی موفق به کسب مدال طلا شد همان موقع در ذهنم دوست داشتم که در بازی‌های آسیایی بعدی موفق به تکرار این افتخار شوم و برای رسیدن به هدف خود برنامه‌ریزی و تلاش کردم و خدا را شکر توانستم به این آرزوی خود دست پیدا کنم.

از سطح کیفی این رقابت‌ها بگویید، به عقیده شما رقابت‌های این دوره در چه سطحی برگزار شد؟

-این دوره مسابقات از کیفیت بالایی برخوردار بود و هر کشور برای حضور در این رقابت‌ها چهار سهمیه دارد از این رو آنها بهترین نفرات خود و کسانی که از شانس بالایی برای کسب مدال برخوردارند را به این بازی‌ها اعزام می‌کنند.

به عقیده بنده امسال این مسابقات در سطح بالایی برگزار شد و مردم ما خودشان شاهد نزدیکی رقابت‌ها بودند.

حریفان خود را چطور ارزیابی کردید، به نظر خودتان سرسخت‌ترین رقیب شما در این مسابقات کدام بود؟

-من در این دوره از مسابقات حریفانی از ازبکستان، ویتنام و عربستان را شکست دادم تا به فینال برسم، در دیدار فینال نیز حریف هنگ‌کنگی خود را از پیش روی برداشتم و به نظر خودم مبارزه اولم با کاراته‌کای ازبک از همه سخت‌تر بود و تا ثانیه‌های پایانی از حریف خود عقب بودم و کار برای من سخت شده بود اما با یک ضربه سه امتیازی توانستم به پیروزی برسم که فکر می‌کنم در آن لحظات خدا دعای پدر و مادرم را شنید و به من کمک کرد و پس از این پیروزی بود که راه افتادم و در نهایت به مقام قهرمانی وزن خود رسیدم.

پس از پیروزی در فینال هنگامی که در سالن دور افتخار می‌زدید اشک‌های شما روی گونه‌هایتان جاری بود، اگر بخواهید آن لحظات را توصیف کنید چه می‌گویید؟

-گریه‌ام به خاطر کشورم و محبتی بود که مردم نسبت به من ابراز داشته بودند و از اینکه آنها را خوشحال کرده بودم شادمان بودم و هیچ چیز بالاتر از شاد کردن دل مردم نیست.

لحظات شیرین و خاطره‌انگیزی داشتم که حاضر نیستم با هیچ چیز دیگری عوض کنم و شاد کردن مردم برایم بالاترین لذت بود که با هیچ جمله‌ای قابل توصیف نیست.

چرا به یکباره تصمیم به خداحافظی گرفتید؟

-تصمبمم به یکباره نبود و در ذهنم تصمیم داشتم پس از حضور در رقابت‌های کاراته قهرمانی جهان در آلمان که یک ماه دیگر برگزار می‌شود از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم اما در شب‌هایی که در اینچئون و در فکر و استرس این رقابت‌ها قرار داشتم با خود عهد کردم که در صورت کسب مدال طلا از تیم ملی خداحافظی کنم و فرصت را در اختیار دیگر دوستانم قرار دهم.

در واقع با قهرمانی در بازی‌های اینچئون توانستم سهمیه حضور در مسابقات قهرمانی جهان را در این وزن برای کشورمان کسب کنم و قسمت این شد که کاراته‌کای دیگری به جای من در این رقابت‌ها شرکت کند، تصمیمی بود که گرفته بودم و در نهایت هم عملی‌اش کردم.

به هر حال در ذهنم این بود که پس از جام جهانی آلمان خداحافظی کنم تا هم فرصت را در اختیار دیگر کاراته‌کاها قرار دهم و هم به برخی از امور عقب افتاده زندگی شخصی به ویژه ادامه تحصیلم بپردازم اما در کره با خودم عهد کردم که همین جا در صورت کسب قهرمانی خداحافظی کنم و تصمیم جدیدم را با دلم گرفتم.

فعلاً بیشتر از این توضیح نمی‌دهم و شاید در آینده دلایل دیگرم را بازگو کنم به هر تقدیر این مسئله در ذهنم قرار داشت اما با دلم تصمیم گرفتم که یک ماه زودتر انجامش دهم.

آیا درباره تصمیمتان با کسی هم مشورت کرده بودید؟

-بله در اینچئون با سرمربی تیم خود مشورت کردم و او را در جریان قرار دادم که در نهایت با این تصمیمم موافقت شد.

 و کلام آخر؟

-امیدوارم توانسته باشم با کسب این مدال طلا پاسخ محبت همه آنهایی که برایم دعا کرده بودند به ویژه مردم خوب گیلان را داده باشم.

امیدوارم ورزشکاران کشورمان به‌ویژه ورزشکاران گیلانی در رشته‌های مختلف ورزشی در عرصه‌های مختلف موفق باشند.

از شما نیز بابت این مصاحبه تشکر می‌کنم.

انتهای پیام/