فرهادی و شجریان؛ سفرای فرهنگی انقلاب!

سرآخر تمام شد انتخابات بزرگ ریاست جمهوری؛

قرار بود یک ملّت حماسه بیافریند که آفرید!

قرار بود پرچم انقلاب بالا برود که رفت!

قرار بود همه همدل شوند که شدند!

قرار بود دشمن ناامید شود که شد!

قرار بود پای انقلاب بمانیم که ماندیم!

قرار بود روسیاهی برای اهل فتنه بماند که ماند!

و هزاران هزار از این قرارها بود بین ما و انقلاب…!

 یک قرار هم امّا ماند بین ما و رهبر فرزانه ی انقلاب؛  قرار شد که آقا جواب بعضی از اظهارات مطرح شده در مناظرات را بدهد. قرار شد بنشینیم حقایق را از زبان رهبرمان بشنویم. نمی دانم آقا چه می کند! شاید بعضی حرف ها را نزند. شاید هم هرچه که میخواست بگوید را بگوید. منتظر می مانیم مثل همیشه سخنان گهربار فرزند فاطمه را بشنویم. امّا بعد از قرار آقا با ملّت، من نیز  یک قرار گذاشتم با خود. در میان تمام حرف هایی که در مناظرات و گفتگوهای انتخاباتی ردّ و بدل شد، بین تمام دعوی ها و  نقدهایی که صورت گرفت، یک حرف برایم خیلی سنگین آمد و قرار گذاشتم با خود که همچنان آقایانی که  بی تفاوت از تمام خون های ریخته شده ی فرزندان انقلاب می گذرند، از این حرفها نگذرم؛ حق هم همین است. اگر یادتان باشد قبل ترها نوشته بودم برایتان؛ در برابر دشمنی که با تمام توان آمده است هرکس هرقدر توان دارد باید بگذارد در راه دفاع از این انقلاب. این هشت بزرگوار درست است که کاندیدای ریاست جمهوری شده اند؛ درست است که الطاف نظام اسلامی تریبون عظیمی را در اختیارشان قرار داد که هرچه در سر دارند و هرچه دل تنگشان خواست را بر زبان بیاورند امّا قرار نیست تمام حرف ها را بزنند و ما هم بنشینیم به تماشایشان؛ حرف می زنند منتظر عکس العملش هم باید باشند. آنوقتی که ناطق من الله بودند، تکبیر می گوییم برایشان. امّا آنوقتی که زبان، زبان شیطانی شد بی جواب نمی گذاریم حرف هارا.

“محمدرضا شجریان را باید سفیر فرهنگی ایران بدانیم”

این حرف از آن حرفها بود دیگر. از آن حرف هایی که بی حرمتی به خون شهداست اگر بی جواب بماند. یا معنای “سفیر” را نمی دانند آقایانی که این حرف ها را مطرح می کنند یا از مفهوم بلند کلمه ی “فرهنگ” بی اطلاعند. اگر ملاک اکرام آن چیزهایی باشد که اینان در ذهن دارند، رئیس جمهور و وزیر و وکیل واجبُ الاکرام ترین انسان های روی زمینند! حال آنکه نیستند. در نظام اسلامی، پست و مقام و تیپ و قیافه و ریش و صدا و یقه نیست که اکرام می آورد. انقلاب اسلامی، هرچه دارد از قرآن دارد. ملاک اکرام را هم که میخواهد به دست بیاورد، پای درس خدا می نشیند. “إنّ اکرمکم عندالله اتقیکم” اگر حرف خدا باشد، اصغر فرهادی هر چه قدر هم که خوب فیلم بسازد و هرچه قدر هم که ویترین افتخاراتش پر باشد از جایزه ی اسکار  و فلا ن و بهمان،  با خط کش تقوا سنجیده می شود. محمدرضا شجریان هرچه قدر هم که خوب چه چه بزند و خوب آواز بخواند، دینداریش زیر ذره بین قرار میگیرد. سفیر فرهنگی نظام اسلامی همان ورزشکار پارالمپیکی مان است که در برابر تمام چشم ها، دینداریش را فراموش نکرد و آنجا هم حواسش بود که کاری نکند خدا خوشش نیاید.  سفیر فرهنگی انقلاب اسلامی آن کسی ست که به محض خارج شدن هواپیما از آسمان کشور، ارزش های انقلاب از یادش نمی رود و فراموش نمی کند که هرچه دارد از همین ارزش هاست. این ملّت، برای فیلم ساز کشورش ارزش قائل است لیکن خط قرمز دارد. خط قرمز دین و دینداری! خط قرمز ارزش های انقلاب! خودتان بنشینید در مسند قضاوت؛ این آقایانی که شما ازشان یاد می کنید ارزش های انقلاب را زنده کرده اند که حال سفیر ارزش های انقلاب شوند؟! اگر نمی دانید که نامشان را جستجو کنید در شبکه های مجازی تا فضا دستتان بیاید لیکن اگر می دانید که دست مریزاد…!

**************

این انقلاب پیام دارد برای جهان. پیامبر این انقلاب هم کسی نیست جز شهید؛ الگوی صبر و ایستادگی! الگوی شهامت و شهادت! “صبر و ایستادگی” و “شهامت و شهادت” نیز همان درسی ست که لشکر بیداری اسلامی از این انقلاب گرفت و جهان خواهد گرفت…

به راستی که چه خوش سفیری ند خمینی و فرزندانش؛ خامنه ای و یارانش…