زبان فارسی، گسترش دیپلماسی فرهنگی

اول اردیبهشت ماه هر سال، مصادف با روز بزرگداشت شاعر پرآوازه ایران سعدی شیرازی و روز ارج نهادن به زبان فارسی است.

در ایران زبان فارسی، در طول تمدنی شش هزار ساله شکل گرفته است و آثار فارسی زبانان هندی در دانشگاه های کشورهای خارجی تدریس می شود و هنوز نیز با گذشت هزار سال از سرودن شعرهای شاعران هندی، می توان شعرهایشان را فهمید و لمس کرد.

در گذشته بخش های زیادی در دنیا به زبان فارسی تکلم داشتند ولی استعمار انگلیس سعی در کوچک کردن حوزه استحفاظی زبان فارسی داشت که در آخر منجر به این شد که تنها سه کشور ایران، افغانستان و تاجیکستان در حال حاضر به این زبان تکلم کنند.

به عنوان مثال زبان فارسی در هندوستان به عنوان زبان دوم تکلم می شد ولی هم اکنون زبان فارسی در ردیف بیستم قرار دارد و این همان سیاست استعمار پیر بود.

امروزه دنیا به این نتیجه رسیده است که دیپلماسی سیاسی در روابط بین الملل کارساز نیست و باید دیپلماسی فرهنگی وجود داشته باشد.

با توجه به هویت فرهنگی انقلاب اسلامی و تاثیرگذاری آن به نهضت های آزادی بخش و کشورهای مظلوم جهان از یک طرف و بیداری اسلامی از سوی دیگر در کل جهان، باید برای دیپلماسی فرهنگی زبان فارسی را گسترش دهیم و این را استعمار و نظام سلطه نمی خواهد و با قطع شبکه های فارسی زبان خصومت خود را در چند ماه اخیر اعلام کرده است.

انقلاب ما انقلاب اسلامی است و باید دستاوردهای انقلاب اسلامی را با زبان فارسی انتقال دهیم و به تبع در کشورهای دیگر، زبان فارسی را تعلیم دهیم تا از طریق جراید، سایت ها و ماهواره ها و کتب، دستاوردهای ما در قلب و ذهن ملل مظلوم جهان قرار گیرد.

ما شش الی هفت هزار سال تمدن داریم و باید این تمدن را با گسترش زبان فارسی توسعه دهیم. استعمار انگلیس با گسترش زبان انگلیسی توانست مستعمراتی برای خود به وجود آورد تا جایی که گفته می شد: آفتاب در انگلستان هیچ گاه غروب نمی کند.

با توجه به این که مهم ترین پدیده فرهنگی زبان می باشد و با توجه به هجمه دشمن در قالب فضای مجازی باید از طریق زبان شیرین فارسی جواب هجمه دشمن را در این فضا داد و برای فهم بهتر این زبان به منظور صادر کردن دستاوردهای انقلاب ، آن را توسعه دهیم و پاس داریم.

نویسنده: کمال حیدری علی آبادی