دل نوشته کشاورز خشکبیجاری به وزیر کشاورزی

به گزارش خوبان: کشاورز خشکبیجاری در یادداشتی در خصوص اقدام وزیر کشاورزی در گیلان نوشت :

کشاورزم; بیست و اندی از خدا عمر گرفته ام. مادری پیر و پدری ناتوان دارم از زمانی که به یاد دارم پدرم اینگونه بود.
هرساله مادرم با سلام و صلوات و استعانت از خدا و ائمه در باد سرد فروردین پاهایش را به گل سرد زمین کشاورزی اشنا میکند و با گرمای مرداد و شهریور خواب و آرام ندارد.
پدر هم فقط میتواند افسوس بخورد . افسوس سالهایی که گذشته و توانایی انجام کاری را نداشته و بجز شرمندگی نزد مادر پیرم چیز دیگری ندارد.
میگویم تا کی این وضع ادامه دارد.
جواب میدهد تا عمر هست کار هم هست ماکه پول اضافی نداریم استراحت کنیم چه میشود کرد باید هرسال کار کنیم تا یک سال دستمان جلو کسی دراز نشود.
راستی اقای وزیر ما دستمان جلوی شما دراز شد؟؟؟یا حقمان را میخواهیم.
امروز که صدای شما راشنیدم به یاد پدر و مادر پیرم افتادم و دلم سوخت که پس هز یک عمر تلاش بی وقفه اکنون سبوس هم باید بخورند.
میدانی آقای وزیر چه کسانی باید سبوس بخورند:
همانهایی که حتی خانواده شان انها را قبول ندارند و بیرون از این کشور و با پول این مردم در انگلیس و امریکا و کانادا و … زندگی می کنند .
همان هایی که فاصله حرف و عملشان فاصله بین سبوس خوران و علف خوران است.
همان هایی که انچه از عبور از رکود میگویند همانند عبور از یک مرحله بازی کامپیوتر است که چندی بعد دوباره گیم اوور می شود .
راستی…
با اجازه شما میخواستم ازدواج کنم اما هرگونه که حساب میکنم با همین شرایط فعلی من و والدینم سه ماه اخر سال را باید سبوس بخوریم.
اما اقای وزیر این را بدان که شما و امثال شما نمیتواند ما را از راهی که میرویم باز دارد.
ما مطیع امر رهبرمان هستیم و برای ماندین این انقلاب و ظهور مولایمان اگر لازم باشد سبوس هم میخوریم اما از حقمون نمیگذریم .

و من الله توفیق

انتهای پیام/