بهورزان سربازان گمنام سلامتند/ آرزویم تفکیک زباله در روستای فشتکه است

به گزارش خوبان: اخیرا خانم «لیلا گلزار» اهل روستای فشتکه خمام به عنوان بهورز نمونه استانی معرفی شده اند. ضمن تبریک به همه مردم خوب دیار خوبان، به همین بهانه گفتگویی را با ایشان ترتیب دادیم. خانم گلزار از خاطرات تلخ و شیرین خود، چگونگی آغاز به کار و … گفتنی های بسیاری دارد. تا پایان با ما همراه باشید.

خوبان خبر: بهورز نمونه استان متولد چه سالی است؟

در سال 48 به دنیا آمده ام.

خوبان خبر: رمز موفقیت یک بهورز را در چه می دانید؟

احترام به مردم و حسن اخلاق

خوبان خبر: چند سال است که به این حرفه مشغول هستید؟

بیست و هفت سال. کار خود را از سال 69 آغاز کردم.

خوبان خبر: از نحوه انتخاب خود به عنوان بهورز نمونه برایمان بگویید.

کار در روستا خیلی سخت تر از شهر است و سختی های خاص خود را دارد. اوایل که کار خود را آغاز کردم مردم روستایمان اطلاعات چندانی در خصوص بهداست و فعالیت هایی که یک بهورز انجام می دهد نداشتند. اما آموزش های پی در پی ما باعث افزایش اطلاعات مردم شد و طوری شده که الان مردم گفته های ما را بیشتر از یک پزشک متخصص قبول دارند. بنده طبق ارزیابی هایی که از سوی مرکز بهداشت استان گیلان طی یکسال گذشته انجام داده بودند بعنوان بهورز استانی معرفی شده ام.

خوبان خبر: مهم ترین فعالیت هایی که در خانه بهداشت انجام می دهید چیست؟

کارهای زیادی انجام می دهیم از واکسیناسیون گرفته تا مراقبت از مادران باردار، مراقبت از کودکان، آموزش بهداشت، بیماریابی، بهداشت محیط، تغذیه، مراقبت از سالمندان و …

خوبان خبر: از مسئولین چه انتظاری دارید؟

انتظار داریم تا بهورزان را به بیشتر و بهتر به جامعه معرفی کنند. بهورزان به عقیده من سربازان گمنام سلامت هستند اما از حقوق و مزایای چندانی برخوردار نیستند.

متاسفانه تمام امتیازات بهورزان به پزشک خانواده می رسد در حالی که اگر بهورز نباشد پزشک خانواده معنای واقعی ندارد.

این بهورز است که در کنار پزشک خانواده یک تیم سلامت را تشکیل می دهد. البته جا دارد از همین تریبون از پزشکان خانواده هم تشکر کنم که زحمت می کشند اما از مسئولین خواهش می کنم تا به ما بهورزان توجه بیشتری داشته باشند تا بتوانیم با روحیه بهتر به مردم خدمات ارائه کنیم.

خوبان خبر: یک خاطره تلخ و شیرین از دوران کاری خود برایمان بگویید.

خاطره شیرینم این بود که حدودآ پانزده سال پیش مادر بارداری بهم مراجعه کردکه در پایان ماه بارداری بود و اندکی احساس ناراحتی می کرد. کوشی معاینه را روی شکمش گذاشتم و به مادر گفتم هرچه زودتر به بیمارستان مراجعه کند. ولی مادر خیلی سر سختی کرد و گفت روز قبل پیش متخصص بوده و گفته که مشکلی نیست و وضعیت جنین مناسب است. ولی با اصرار من به همسر این خانم، مادر راهی بیمارستان شد و پزشک بیمارستان به او گفتند که اگر یک ساعت دیرتر می آمد، بچه از دست می رفت. خیلی خوشحال شدم که جان یک نوزاد را نجات دادم.

اما خاطره تلخ روزی بودکه درخانه بهداشت بودم یک مرتبه یک پدرسالمندی که درهمسایگی ما بود دوید به سمت خانه بهداشت و با فریاد گفت که بدادم برسید، همسرم بی حال افتاده من هم با فشارسنج دویدم به سمت منزلشان و وقتی بالای سرش رسیدم  همسرش تمام کرده بود.

خوبان خبر: چه شد که شغل بهورزی را انتخاب کردید؟

آموزشگاه بهورزی مثل همیشه فرمهایی به محل آوردند و خواستار ثبت نام افراد واجد شرایط شدند که من هم شرایط داشتم رفتم ثبت نام کردم و بعد امتحان و مصاحبه و قبولی.

خوبان خبر: کلام آخر…

در پایان خیلی دوست دارم قبل بازنشستگی به یک آرزو برسم و آن تفکیک زباله در روستای فشتکه است. البته استارت کار را به کمک دهیار و شورای محترم روستا که همیشه نهایت همکاری را با خانه بهداشت دارند، زده ایم . امیدواریم که بتوانیم به آن دست پیدا کنیم. به امید آن روز

خوبان خبر: با سپاس از شما بانوی ارجمند. برای شما در تمامی مراحل زندگی آرزوی موفقیت داریم.

انتهای پیام/34