فقط صداوسیما توانست سخنرانی تاریخی مُرسی را خراب کند!

«به خاک مالیدن بینی شیطان» بهترین تعبیری است که می‌توان با ارزیابی دقیق و منصفانه اجلاس عدم تعهد در تهران برای آن بکار گرفت اما یک اقدام عجیب و غیرمنتظره از سوی رسانه ملی، خوراک رسانه‌های بیگانه را برای «ناکام» نامیدن این اجلاس مهم فراهم کرد. اگرچه فریادهای رسانه‌های غربی از برگزاری موفق این اجلاس در جمهوری اسلامی ایران، کار خود را کرد اما نمی‌توان از لغزش جدی و عجیب صداوسیما به عنوان یک اشتباه سهوی یاد کرد و به آن نپرداخت.

رسانه ملی با مدیریت فعلی اش نشان داده به هیچ عنوان نمی‌تواند و نباید تکیه‌گاه کشور در مواقع مهم و بزنگاه‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی باشد. رویکرد یکجانبه مسئولان صداوسیما به عنوان فراگیر‌ترین رسانه ایرانی که هنوز درصد بسیار بالایی از مردم ایران، اطلاعات خود را از آن دریافت می‌کنند، این رسانه مهم و تاثیرگذار را رسما به پاشنه آشیل سیاست‌ها و دیپلماسی کشور تبدیل کرده است؛ تا جایی که گاف یک مترجم در یکی از شبکه‌های صداوسیما درباره ترجمه سخنان محمد مرسی، رئیس‌جمهور مصر در اجلاس سران عضو جنبش عدم تعهد در تهران، زمینه‌ساز حاشیه‌سازی‌های فراوان برای ایران شد و سبب شد تا حتی سخنان بسیار خوب مرسی در حمایت از مواضع ایران نیز در حاشیه این اقدام قرار بگیرد.

مشخص نیست مسئولان رسانه ملی به چه حقی و بنا به کدام تحلیلی مبتنی بر عقلانیت، به خود اجازه تغییر و تحریف سخنان یکی از مدعوین این اجلاس را به خود داده‌اند. علاوه بر این، مسئولان رسانه ملی حتی این حق را برای مخاطبین خود قائل نیستند که برای آن‌ها علت این اقدام خود را توضیح بدهند و یا اگر اشتباهی صورت گرفته، به طور رسمی از مردم به خاطر رخ دادن این مساله عذرخواهی کنند؛ ماجرایی که درباره رویکرد تلویزیون در زمان زلزله آذربایجان شرقی هم رخ داد و هیچکدام از مسولان صداوسیما به خاطر پخش برنامه «خنده بازار» در آن ایام، از مردم عذرخواهی نکردند.

اشتباهات رسانه ملی در بزنگاه‌های سیاسی مانند اجلاس تهران و بزنگاه‌های اجتماعی مانند زلزله آذربایجان علی رغم همه تلاش ها و کمیت بالای پوشش خبری، نه تنها بویی از مشی و رویکرد انقلاب اسلامی ندارد بلکه کاملا در جهت عکس آن و تهیه خوراک برای رسانه‌های ضدانقلاب است؛ تا جایی که برخی شایعات مبنی بر حضور جدی برخی نیروهای نفوذی در مراکز تصمیم‌گیری این نهاد بسیار مهم و تاثیرگذار به گوش می‌رسد که البته با توجه به رویکرد آن و برخی اخبار درباره نتیجه آرای صندوق مستقر در سازمان صداوسیما در انتخابات ریاست جمهوری دهم، بر پررنگ شدن این شایعات و رنگ واقعیت گرفتن آن‌ها می‌افزاید.

به قول یکی از دوستان، تا وقتی صداوسیما به این نحو مدیریت می‌شود تمام تلاش‌های مثبت دیگران در معرض خطر نابودی قرار دارد. صداوسیما یک تنه می‌تواند محصول همه آنچه را دیگران با دلسوزی و با اصرار بر واقع نمایی می‌کارند به سادگی هر چه تمام‌تر به باد فنا بدهد؛ همانطور که در زلزله اهر با پخش یک برنامه نابجا، تمام تلاش‌های هلال احمر و سپاه و بسیج و… را ضایع کرد و میدان را به خودنمایی کسانی داد که در دور‌ترین فاصله با مردم آسیب دیده قرار دارند، و همانطور که پس از انتخابات ۸۸ با عقب ماندن از خبررسانی، میدان رقابت را به ماهواره‌ها سپرد و با انفعال خودش مسابقه را واگذار و بعد از شکست به فکر تقلید کورکورانه از اطوار رقبایش افتاد.

تلویزیون، استراتژیک‌ترین رسانه جمهوری اسلامی ایران برای انتقال رویکرد‌ها و آرمان‌های ایران در داخل کشور و حتی در خارج از مرزهای کشور است اما نه تنها از عهده این وظیفه سنگین برنیامده است بلکه عملا به یکی از چاله‌های کشور روبرو شده که وقت و هزینه زیادی را از حامیان انقلاب اسلامی می‌گیرد تا تنها مواظب باشند تا این رسانه رسمی گاف ندهد و اقدامی در آن صورت نگیرد که چهره نظام را غیر از آن چیزی که هست، نشان دهد. تلویزیونی که قرار بود دانشگاه باشد اکنون به یک دستگاه عریض و طویل تبدیل شده که اگر ۱۰ درصد در خدمت انقلاب است، ۹۰ درصد برخلاف این رویکرد، فعالیت می‌کند. بدیهی است که بسیاری از این اشتباهات، سهوی است اما تعدد و تکرار این اشتباهات گاهی اوقات اذهان عمومی را به سمت عمدی بودن آن‌ها می‌برد. صداوسیما هر جا که مرتکب چنین اشتباهات فاحشی شده، موثر‌تر از هر عامل خصم اندیشی به پایگاه خودی ضربه زده است و این بسیار دردناک و غمبار است.

ادامه این روند عجیب در رسانه ملی، تنها باعث زحمت و هزینه از نیروهای انقلابی می‌شود و هیچ فایده‌ای نیز برای انقلاب ندارد. مدیران صداوسیما باید هر چه زود‌تر فکری به حال ساختار معیوب این دستگاه شلخته و پیچیده بکنند و به این دوستی خاله خرسه پایان دهند؛ وگرنه در آینده‌ای نزدیک اصلا بعید نیست که مخاطبان مذهبی و انقلابی این رسانه هم ترجیح بدهند اخبار و اطلاعات مورد نیاز خود را از یک منبع موثق و معتبر دیگر به دست بیاورند که در آن صورت، باید فاتحه این دانشگاه بالقوه را خواند.

منبع: خبرنامه دانشجویان ایران