امید رحیمی در آخرین پست وبلاگ ایران سرای امید نوشت : بالاخره صدا و سیمای ما هم حرکتی کرد …
رسانه ای داریم، رسانه ای ملی و شاید مالی!، همیشه در معرض انتقاد کسانی همچون من که چرا فلان کار را انجام نداده ای و یا چرا درفلان کار ضعیف عمل کرده ای و فلان کارت اشتباه بوده، ولی بد نیست در حرکت های خوبی هم که انجام می دهد تشکری ولو خشک و خالی بجا آوریم که شاید انگیزه ای شود برای ادامه ی این حرکت ها.
مستند «آرمیتا مثل پری» که بعد از خبر ساعت 21 از شبکه یک سیما پخش شد یکی از همین حرکت ها تأثیرگذار و مثبت بود. مستندی 45 دقیقه ای که روایتی بود از دیدار مقام معظم رهبری از خانواده شهید داریوش رضایی نژاد. برنامه ای با کمترین هزینه ممکن و بسیار ساده ولی تأثیرگذار.
در اوضاعی که رسانه های داخلی سعی بر انجام وظیفه رسانه ای خود بوسیله بیان جملاتی از زبان مسئولین با مضمون عدم تأثیرگذاری تحریم ها بر زندگی و معاش مردم، و بی ربط دانستن این تحریم ها به گرانی ها و مشکلات اقتصادی اخیر دارند، پخش چنین برنامه هایی حرکتی جدید در فضای رسانه ای کشور است.
شاید هیچ روشی مانند بیان آرمان هایی که موجب تحمیل این تحریم ها بر ملت ایران شد برای مردم ما شیرین تر نباشد. همین آرمان ها بودند که ملت ما را در هشت سال دفاع مقدس در بدترین شرایط اقتصادی و سیاسی و… سرپا نگه داشت و نتایج شیرینی مانند پیروزی در جنگی نابرابر در مقابل نیمی از جهان برای ما به ارمغان آورد. گنجی برای ما به یادگار گذاشت که تا عمر داریم از آن بهره می بریم و تمامی ندارد و حالا نیز در این کشاکش رسیدن به انرژی صلح آمیز هسته ای در جنگی دیگریم. اما این بار دشمن با توپ و تانک و بمب شیمیایی به مصافمان نیامده است، بلکه سلاحش چیز دیگریست …
منِ ایرانی وقتی می بینم که کسانی همچون رضایی نژادها و احمدی روشن ها و … و حتی آرمیتاهایی وجود دارند که در پایداری بر این آرمان ها از عزیزترین هایشان گذشتند، تحمل خریدن مرغ و گوشت و … با قیمتی بالاتر و یا چند درصد تورمی بالاتر، حتی اگر فقط به دلیل تحریم ها بوده اند، برایم آسان می شود.
شاید به این بهانه تلاش های رسانه ای دشمنانمان در BBC و العربیه و … خنثی شود. بهانه ای به نام آرمیتا …
نظری ثبت نشده است