برنامه‌های مناسبتی از جمله مقوله‌هایی‌‌است که سالها محل بحث و انتقاد و پیشنهاد برنامه‌سازان تلویزیونی بوده است و اصلا شاید عملکرد مدیران و برنامه‌سازان هم به واسطه همین بحث‌ها هر سال تا‌حدی بهتر شده و حالا دیگر از آشفتگی و بی‌نظمی که گریبان اینگونه برنامه‌ها را گرفته بود به مقدار زیادی کاسته شده‌است.
برنامه‌های ماه مبارک رمضان هم که در ذیل برنامه های مناسبتی تعریف می‌شد معمولات آفت‌هایی داشت از جمله مناسب نبودن سوژه‌های این برنامه‌ها، (به صورتی که به واسطه عدم برنامه‌ریزی گاهی همه سریال‌های این ماه کمدی می‌شدند یا پر سوز و گداز و یا…) اقدام دیر هنگام برای ساخت سریالها و عدم توانایی برای گنجاندن یک پایان منطقی در آنها، کش دادن بی‌مورد برای اینکه این برنامه‌ها به هر نحو ممکن به سی قسمت برسند و آفت‌هایی دیگر از این دست. گاهی هم حتی به واسطه اقدام دیرهنگام مدیران شبکه‌ها نظارت کافی روی این مجموعه‌ها صورت نمی‌گرفت و مجموعه‌هایی مثل بزنگاه تولید می‌شد که موجبات اعتراض و نقد مردم و دستگاه‌های مسئول و غیر مسئول را فراهم می‌کرد.
اما این رویه به مرور اصلاح شد و حالا دیگر اینگونه نیست که مدیران، تازه یک ماه مانده به ماه مبارک به فکر ساختن سریال بیفتند و دم دستی‌ترین و اولین طرح رسیده را تصویب کنند و به سرعت و در آستانه ماه مبارک خیمه و خرگاه علم کنند برای ساخت سریال مناسبتی.
حالا تا آنجا که خبر دارم مثلا سریال دودکش از بهمن ماه کارش را شروع کرده است، تیم مادرانه هم از اواخر آبان و یا اوایل دی سال گذشته کلید زده‌اند و سعید آقاخانی هم برای ساخت خروس چیزی در همین حدود زمان داشته است. طبیعی است که این یعنی از چند ماه قبل‌تر هم کار بررسی و انتخاب سریال مناسب این ماه شروع شده است و تقریبا می‌شود گفت حالا دیگر نه در شعار که در عمل می‌توان ادعا کرد مدیران و برنامه‌سازان از پایان ماه مبارک هر سال برای تدارک سریال‌های ماه مبارک رمضان آماده می‌شوند و ساخت برنامه برای ماه مبارک؛ به یکی‌از نقاط قوت برنامه‌سازی در صدا و سیما بدل شده است.
دودکش
از جمله سریال‌های خوب امسال که از قضا در اوج ساعت پخش مجموعه‌های آن ور آبی پخش می‌شود و توانسته است در میدان انتخاب میان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و شبکه‌های ماهواره‌ای موفق و پیروز باشد دودکش است. سریالی که محمدحسین لطیفی به کمک قلم خوب و صمیمی برزو نیک‌نژاد و بازی قابل درک و ملموس بازیگران توانسته است آنرا مهیای پخش در ایام ماه مبارک نماید.
مادرانه
مادرانه مبتنی بر اصول دراماتیک درست است با کمک و بازی‌های سنجیده و برگ برنده جواد افشار در معرفی یک بازیگر خوب به عنوان نقش اول مرد در این مجموعه -مهدی سلطانی-توانسته است گروه زیادی از مخاطبان را جذب کند.
در این مجموعه لعیا زنگنه بعد از سالها از قالب «در پناه تو» درآمده است و بازی کاملا متفاوتی را ارائه کرده است که بی‌گمان نقطه عطفی در کارنامه بازیگری او به حساب می‌آید.
نمونه آن هم هوشمندی کارگردان در گذاشتن قاب‌های مزین به تصاویر علما و عرفا بر دیوار، گنجاندن نقل قول‌ها و جملات نغز از از عرفا و آن هم به صورتی که کاملا با سایر گفتگوها چفت است و از مجموعه بیرون نمی‌زند و مواردی از این نوع است.
مادرانه سریالی‌است که توانسته در حال و هوای معنوی ماه مبارک رمضان، فضای متناسب با این ایام را برای مخاطبانش مهیا کند و البته،در لفافه پیام‌های اخلاقی مناسبی به مخاطبانش منتقل کند.
خروس
خروس اگرچه سریال کاملا طنز این ماه به حساب می‌آید و اگرچه نام سعید آقاخانی در کنار بازیگرانش نوید مجموعه‌ای مفرح و شاد را می‌دهد اما متأسفانه خروس علیرغم تلاش تمام اعضای گروه نتوانسته است آنگونه که باید و شاید مخاطب را راضی کند.
اما با این اوصاف شاید اگر این دل‌بستگی فراوان نویسنده به خروس(که در قسمت‌های مختلف مجموعه کاملا مشهود است)نبود و این دل‌بستگی مانع از آن نمی‌شد که کیایی ضعف های خروس را نبیند،این شخصیت در عوض ایجاد دافعه و دلزدگی برای مخاطب می‌توانست به نتقطه قوت سریال بدل شود.
کیوان امجدیان
سوت بازی مس کرمان و تراکتور تبریز به میلاد موسوی رسید
کیان شیرزاد به تیم فوتبال نونهالان ملوان بندرانزلی پیوست
۲۲ هزار جلد کتاب در کتابخانه عمومی خمام موجود است
اهدای اعضای بدن شهروند گیلانی؛ نجاتبخش ۳ بیمار بدحال
تیمهای فوتبال اتحاد خمام و شاهین خشکبیجار به تساوی بدون گل رضایت دادند