آداب مراقبت در مساجد

«آداب مراقبت در مساجد»

امام صادق(ع): هرگاه به درِ مسجدي رسيدي بدان که تو به آستان پادشاهي بزرگ و پر شکوه آمده اي که جز پاکان بر بساط او قدم نگذارند و اجازة نشستن در مجلس او، جز به صديقان داده نشود؛ وانگهي تو بر بساط خدمتگزاريِ پادشاه قدم گذاشتهاي. پس اگر از هيبت و شکوه پادشاه غافل ماني خطري بزرگ تو راتهديد مي کند، بدان که هرگونه که خواهد با تو رفتار کند، خواه به عدالت و يا به فضل و کرمش، تواند… در پيشگاه او به ناتواني و تقصير خود اعتراف کن؛ زيراکه تو براي پرستش و همدمي با او آمده اي. رازهايت را با او در ميان نِه و بدان که اسرار درون خلايق، يا آشکارشان بر او پوشيده نيست. در برابر او همچون درويش ترين بندگانش باش. و دلت را از هر علقه و دلمشغولي که حجاب ميان تو و پروردگارت شود خالي کن، زيرا که او جز پاکترين و خالص ترين را نمي پذيرد و بنگر که از کدام ديوان ، نامت بيرون ميآيد. اگر حلاوت مناجات با او و لذت گفت و گو با وي را چشيدي و بر اثر رويکرد خوش او به تو و اجابتش، جام رحمت و کرامت او را سرکشيدي، هر آينه لايق چاکري و خدمتگزاري او شده­اي، اينک (به مسجد) درآي که در امن وامان خواهي بود. وگرنه درنگ کن همچون بيچاره اي که راههاي چاره بر او بسته شده است و دست اميدش کوتاه گشته و حکم مرگش صادر شده است. پس، هرگاه خداي عزوجل بداند که دلت به راستي به او پناه آورده است، با ديدة مهر و رأفت و محبت به تو بنگرد و در انجام کارهايي که محبوب و پسند او است توفيقت دهد؛ زيرا او بخشنده و بزرگوار است ودوست دارد نسبت به بندگان بيچارهاش که براي کسب خشنودي او، دلسوخته بر درگاهش ايستادهاند بزرگواري کند. خداي عزوجل فرموده: « اي آنکه دعاي بيچاره درمانده را اجابت ميکني…». (بحارالانوار/ج83ص373)

*رفتن به مساجد *

پيامبرخدا(ص): هرکه براي شرکت در نماز جماعت به مسجدي رود، براي هرقدمي که برمي دارد «هفتادهزار» حسنه منظور شود و به همان اندازه درجاتش بالا رود و اگر در همان حال بميرد، خداوند «هفتادهزار» فرشته بگمارد که در قبرش به عيادت او روند و انيس تنهايي او باشند و تا زماني که برانگيخته شود برايش آمرزش طلبند.(بحارالانوار/ج76 ص336)

* شکايت مسجدها *

امام صادق(ع): مسجد ها از حاضر نشدن همسايگان در خود به درگاه خداي تعالي شکايت کردند. خداوند عزوجل به آن ها وحي فرمود: به عزت و جلالم سوگند که حتّي يک نماز از آنان نپذيرم و عدالتي از آنان در ميان مردم آشکار نکنم و رحمت من به آنان نرسد و همسايه من در بهشت نشوند.(بحارالانوار/ج83 ص348)

سه چيز نزد خداي عزوجل شکايت کنند: مسجد خرابي که اهالي آن در آن نماز نخوانند و دانشمندي که در ميان عده اي نادان قرارگرفته باشد و قرآني که درکنار طاقچه ها گذاشته شده و غبار رويش را گرفته باشد و کسي آن را نخواند.(خصال/ص163)

*همسايگان مسجد و نماز خواندن در آن*

امام علي(ع): اگر همسايه مسجد بيکار و سالم باشد و براي گزاردن نماز واجب در آن حاضر نشود، نمازش پذيرفته نيست.(بحارالانوار/ج83 ص354)

نماز همسايه مسجد جز در مسجد پذيرفته نيست، مگر آن که عذري داشته باشد يا بيمار باشد. عرض شد اي اميرالمؤمنين! همسايه مسجد کيست؟ فرمود: کسي که نداي دعوت به اقامة نماز را بشنود. (بحارالانوار/ج83 ص354)

حريم مسجد چهل گز است و همسايگي آن چهل خانه از چهار طرف مسجد. (خصال/ص544)

* نشستن در مساجد *

پيامبرخدا(ص): اي اباذر! تا زماني که در مسجد نشسته اي خداي تعالي به تعداد هرنفسي که مي کِشي، يک درجه در بهشت به تو ميدهد و فرشتگان بر تو درود مي فرستند و براي هرنفسي که در مسجد مي کشي، ده حسنه برايت نوشته ميشود و ده گناه از تو پاک ميگردد. (امالي صدوق/ ص342)

نشستن در مسجد به انتظار نماز، عبادت است مادامي که حَدثي سرنزند، عرض شد: اِي رسول خدا حَدَث چيست؟ فرمود: غيبت کردن.(امالي صدوق/ ص342)

هرنشستي در مسجد لغو و بيهوده است، مگر نشستن سه کَس: نمازگزاري که (قرآن) قرائت کند، کسي که ذکر خدا بگويد وکسي که به دنبال دانشي باشد.(بحارالانوار/ج83 ص347)

پيامبر خدا(ص):

در تورات نوشته شده است که خانه هاي من در روي زمين مسجدهايند؛ پس خوشا بنده هایي که در خانه اش خود را پاکيزه کند و سپس در خانه من به ديدارم بيايد.هان! بر ميزبان است که ميهمان را گرامي دارد.آنان را که در تاريکي هاي شب به مساجد مي روند بشارت باد به نور درخشان در روز رستاخيز. (بحارالانوار/ج83/ص373)

رسول اکرم(ص):

آباد کنندگان خانه هاي خدا خانوادة الهي هستند.(کنزالعمال/ 7/651)

امام خميني(ره): 

اين مساجد بود که اين پيروزي را براي ملت ما درست کرد.

انتهای پیام / س.الف