پشت‌پرده تبریک شهاب‌مرادی به‌حداد

به گزارش خوبان: چند روز پیش، یک آگهی تبریک از سوی حجه الاسلام شهاب مرادی خطاب به دکتر غلامعلی حدادعادل در روزنامه همشهری منتشر شد که طی آن از این که نوه تازه به دنیا آمده حداد، “خدیجه” نامیده شده، ابراز خوشحالی شده بود.

انتشار این آگهی، واکنش هایی را در پی داشت و برخی بی توجه به متن کامل تبریک، مرادی را متهم به مداهنه در قبال حدادعادل کردند و گروهی نیز آن را اقدامی در جهت فرهنگ سازی در ترویج و احیای نام حضرت خدیجه(س) دانستند.

در این بین، یکی از کاربران عصرایران، نامه و ویدئویی را برایمان ارسال کرده است که به نظر می رسد دقیق ترین و مستندترین روایت از پشت پرده این تبریک گویی است. عین نامه – بدون کوچکترین دخل و تصرف – و فیلم ارسالی به شرح زیر است:

با سلام و دعای خیر

قبل از شروع عرایضم، این نکته را توضیح می دهم که چرا نام خود را در این نامه ذکر نکرده ام؟ علت این است که این چند سطر را نه برای شهاب مرادی که برای حضرت خدیجه که سلام و صلوات خدا بر او باد، می نگارم.

وانگهی در زمانه ای که مردم به راحتی آب خوردن به همدیگر تهمت می زنند، ذکر نامم شاید باعث می شد در معرض این اتهام قرار بگیرم که سر و سری با شهاب مرادی دارم ؛ من آنچه خود دیده ام را می نویسم و اگر پای نام مبارک حضرت خدیجه(س) در میان نبود، هرگز این چند سطر را نمی نوشتم.

اما داستان آن تبریک چه بوده است؟

تابستان امسال، خداوند متعال توفیق داد تا در معیت تنی چند از دوستان، راهی حج شوم. در آن سفر ، حاج شهاب مرادی چندی روزی را همراه ما بود. آقای حدادعادل به همراه دختر و دامادشان (که اگر اشتباه نکنم آقای صالحی نام داشت) نیز در حج بودند. گویا دختر آقای حداد که باردار بود، بیمار شده بود و امکان داشت خطری متوجه فرزندش شود و آقای مرادی هم به آقای حداد توصیه کرده بود نذر کنید اگر نوه تان سالم به دنیا بیاید، نامش را “خدیجه” بگذارید. این نذر را دختر و داماد آقای حداد هم پذیرفته بودند.

بعد از این ماجرا بوده که توفیق دیگری نصیب جمع ما شد و دسته جمعی به زیارت آرامگاه حضرت خدیجه کبری(س) رفتیم. در آنجا حاج شهاب مرادی، روضه ای درباره حضرت خدیجه گفت که بسیار اثرگذار بود مخصوصاً این یادآوری که که ریشه و اساس اهل بیت(ع) حضرت خدیجه است. سپس به حاضران پیشنهاد کرد که اگر خداوند دختری به آنها داد نامش را خدیجه بگذارند. همچنین در جمع ما اعلام کرد که قرار است نوه آقای حداد هم اگر دختر باشد، خدیجه نام نهاده شود.

تا جایی که من می دانم، حاج شهاب مرادی، چند سالی است که وجهه همت خود را ترویج نام حضرت خدیجه قرار داده است. وقتی در مکه پیشنهاد او مبنی بر نامگذاری نام دختران به خدیجه را شنیدم، یاد خاطره ای از او افتادم. چند سال قبل تر ، در یکی از شب های قدر، حاج شهاب مرادی، بر منبر بود و از این که در جامعه اسلامی ما، کمتر کسی نام دختر خود را خدیجه می گذارد گلایه کرد و پرسید: در این جمع نام دختر چند نفر خدیجه است؟ اگر کسی نام دخترش خدیجه باشد، یک سکه بهار آزادی به او هدیه می دهم.
شاید باورتان نشود، ولی در میان آن جمعیت انبوه، تنها یک نفر بلند شد که نام دخترش خدیجه بود.

همین پارسال بود که حاج شهاب مرادی، پیشنهادی داد که در سایت ها هم منتشر شد (فکر می کنم در عصرایران هم منتشر شد) که گفته بود: در روز وفات حضرت خدیجه(س) به صورت سمبولیک، دخترتان را خدیجه صدا کنید.

امسال هم شهاب مرادی پیشنهاد داد یکی از روزهای سال به نام حضرت خدیجه(س) نامگذاری شود.

خلاصه آن که چند سالی است که ترویج و احیای نام حضرت خدیجه(س) یکی از دغدغه های شهاب مرادی شده است که دو موردش را خودم دیده ام: یکی شب قدر و دیگری حج امسال که از ما خواست اگر دختردار شدیم نامش را خدیجه بگذاریم و قضیه نوه حدادعادل را نیز همانجا بر سر مزار حضرت خدیجه(س) مطرح کرد.

آن آگهی نیز در همین حال و هوای ترویج و احیای نام حضرت خدیجه(س) و در ادامه همان پیشنهادی که بر سر مزار حضرت خدیجه(س) مطرح کرده بود منتشر شد تا گامی در ترویج نام خدیجه باشد ولی افرادی که این ماجرا و دغدغه وی برای احیای نام حضرت خدیجه(س) را نمی دانستند، حمل بر امور دیگری کردند. حال آن که خدا را به شهادت می گیرم که آنچه من شاهدش بودم و روح بلند حضرت خدیجه(س) نیز شهادت می دهند، ماجرا همان بود که نوشتم و خوشبختانه، فیلمی که با موبایل خودم گرفته بودم را دارم که برای اثبات مدعایم می فرستم تا مشخص شود که چیزی از خود ننوشته ام.

اما فارغ از این مسأله،بیایید به اطرافیان خود بنگریم و ببینیم آخرین باری که نام دختر تازه به دنیا آمده ای، خدیجه نهاده شده، کی بوده است؟

آیا نام همسر فداکار پیامبر اسلام(ص) که هر آنچه داشت را فدای پیامبر(س) و اسلام کرد و الگویی کامل از یک مادر مهربان و همسر عاشق بود و به تعبیر شهاب مرادی، اساس و ریشه اهل بیت(ع) بود، در جامعه اسلامی ما غریب نیست؟

والسلام
یک ایرانی مسلمان

انتهای پیام/92