قدس شهری با شمیم دل انگیز پیامبران

روز قدس روز بیداری، روز حماسه و روز شکفتن حنجره هاست. روز جوانه زدن مشت های گره کرده از قلب هاست. روز بارش عاطفه بر سرزمین زیتون و درختان غمگین است. روز ارج نهادن به مبدا معراج پیامبر عزیزمان حضرت محمد(ص) است.

ای قدس عزیز صبور باش که امت مسلمان، خون بهای جوانان تو و تقاص ساقه های شکسته زیتون را باز پس خواهد گرفت و آن روز دور نیست.

ای قدس؛ ای معبد انبیا؛ استوار باش و از هجوم شب نهراس که فردا از آن توست. روزی را می بینم که زنجیرها از تو گسسته می شود و آفتاب موعود در محراب تو نماز می گذارد و مسیح که در آغوش تو زاده شده و از آغوش  تو نیز پر کشیده به او اقتدا می کند و دوباره مریم و همه قدیسه های  سپیده پوش به خدمت در خواهند آمد و غبار قرنها تنهایی را از محراب و منبر تو خواهند سترد.

ای قدس به سنگ هایی که از دست نوجوانانت بر کاخ شیشه ای ستم فرود می آیند اعتماد کن و بدان که فردا از آن توست.

ای قدس؛ بدان که شب دیر پا نیست و از پس هر شب تاریکی ، پگاهی دل انگیز خواهد آمد.

من آن روز را می بینم که نوجوانانت خرده سنگ ها را از سنگ فرش خیابان هایت می زدایند و آزاد در کوچه باغ هایت قدم می زنند؛ پس تا آن روز که همیشه پیش چشمانم است مقاومت کن……..

نویسنده: محمد علیدخت