آقایان مدیر فرهنگی! مسئله‌ی رایتل را که ماست‌مالی کردید، با عینک هوشمند چه می‌کنید؟

به گزارش خوبان به نقل از بولتن نیوز: نمی‌دانم سن و سال‌تان قد می‌دهد که ماجراهای داشتن ویدئو را دیده و یا حتی تجربه کرده باشید یا نه؟ وسیله‌ای که تا همین پانزده سال پیش٬ اصلی‌ترین دشمن فرهنگ اسلامی و ایرانی ما بود. چرا؟ چون بعضی‌ها(دقت کنید! همه نه٬ بعضی‌ها) از آن برای دیدن آخرین اجرای شهرام شب‌پره و یا مشاهده‌ی بی‌سانسور تایتانیک و از این دست برنامه‌ها استفاده می‌کردند. چرا؟ چون احساس می‌کردند و یاد گرفته بودند که اصلا ویدئو ساخته شده برای دیدن شو و فیلم‌های هالیوودی. چرا؟ چون کسی به آنها یاد نداده بود که عزیز من! ویدئو وسیله‌ایست از خانواده‌ی چاقو. هم می‌شود با دیدن تصاویر مستهجن سر خودت را ببری٬ هم با دیدن مثلاً یک فیلم آموزشی٬ ویتامین بدنت را تأمین کنی.

چرا؟ چون وقتی که ویدئو ساخته شد٬ اندک شمار بودند مدیران و فعالان فرهنگی ما که آن را می‌شناختند و خطرش را جدی می‌گرفتند. بهتر بگویم، به قول رهبر انقلاب در دیدار هفته‌ی پیش با اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی٬ کسی ویدئو را پیش از ورودش به بازار جهان که بماند٬ حتی پیش از ورودش به بازار ایران رصد نکرده بود.

اتفاقی که دقیقا برای سایر ابزارهای مالتی مدیا٬ اینترنت٬ ماهواره٬ موبایل و این اواخر٬ رایتل افتاد. همه‌ی این ابزارها آمدند بدون اینکه کسی از بالانشینان فرهنگ این مملکت٬ فرایند تولید آنرا در دنیا بررسی کرده باشد و پیش از آنکه به دست من و شما برسد٬ خطراتش را پیش‌بینی کند.

چنین شد که آمار طلاق ما بخاطر جم تی‌وی بالا رفت و بلوتوث فیلم زهره در جامعه مثل ویروس آنفلانزای مرغی پخش شد و مابقی داستان. اما مگر روند تولیدات تکنولوژیکی-فرهنگی در دنیا می‌خوابد؟ معلوم است که خیر. این وسط مهم آن است که آیا شورا نشینان ما در حال رصد آنها هستند؟

جواب این یکی را نمی‌دانیم. اما امیدواریم که دلسوزی پیدا شود و خطر ابزارهایی مثل عینک‌های هوشمندی که حتی شورای صیانت از حریم خصوصی امریکا هم هنوز مجوز صنعتی شدن آنرا صادر نکرده٬ را رصد کند. امیدواریم مدیر فرهنگی پیدا شود که بداند اینترنت اشیاء چیست و چگونه قرار است در ابزارهای آینده زندگی ما در یکجا کنترل شود.

چاپ سه بعدی٬ دوربین‌های فراسرخ و چت واقعیت افزوده از دیگر تکنولوژی‌هایی هستند که باید پذیریم در چند سال آینده در کنار ما قرار خواهند داشت و اگر عاقلان حکیم دلسوزی نباشند که پیشاپیش به استقبال آنها نروند و مثبت و منفی‌شان را تمیز ندهند٬ معلوم نیست چه خطراتی در کمین ما هستند.

البته نباید برای رصد و حلاجی چنین امورات مهمی٬ منتظر مدیران دولتی فرهنگ نشست. آنقدر بخش‌نامه و سند چشم‌انداز در اطراف ایشان هست که بعید است چنین مسائل ناچیزی! به چشم‌شان بیاید. پس دوستان یاعلی. بیایید تکنولوژی دنیا را رصد کنیم تا اتفاق رایتل دوباره تکرار نشود.

نویسنده: سیّدمجتبی نعیمی

انتهای پیام/