ریش ،چادر ،فیس بوک!

پیمان سری توی رستوران چرخوند و رو به یاسمن کرد و گفت: «یاسمن جان! دقت کردی هر رستورانی میریم ما و یکی دونفر دیگه بچه مذهبی اند. چادری خیلی کم میاد اینجور جاها». یاسمن سرش رو برگردوند و نگاهی به بالاو پایین رستوران انداخت و گفت: « آره .. بیشتر رستورانهایی که میریم اینطوریند .. بنظرت توی پارکها و سینماها هم همینطوره؟»

پیمان گفت: «نمیدونم. شاید اونجاها بیشتر باشه. ولی چیزی که معلومه اینه که این خود ما هستیم که با خالی کردن برخی از فضاها، خودمون رو خونه نشین کردیم. اگر امثال ما اینجاها بیایند خیلی فضا مذهبی تر میشه».

یاسمن همینطور که چنگالش رو توی سالاد میزد زیرچشمی به شوهرش نگاهی کرد و با شیطنت خاصی گفت: «خب عزیزدلم! پیمان جون! منم که در مورد فیس بووک همینها رو میگم که .. اگه امثال ما مذهبیها توی وبلاگ و فیس بوک کلی پیج داشته باشیم اونوقت اختیار عمل دست ما میوفته» پیمان چشماش رو براق کرد و گفت: «ای بابا .. باز که گفتی فیس بووک!! .. از هرجا میریم تو برش میگردونی به این .. عزیزم فیس بووک جای خوبی برای امثال ماها نیستش .. چند بار اینو بگم .. آخه کی توی اون عاشق خونه میتونه تبلیغ دین و مذهب رو بکنه که ما بکنیم !؟ ». یاسمن لبش رو ورچید و گفت: «چطور توی دنیای واقعی میگی نباید صحنه رو خالی کنیم بعد به دنیای مجازی و فیس بوک که میرسی یه چی دیگه میگی .. خب اینا چه فرقی باهم دارن..

ببین پیمان جان! ماها باید فعال و موثر باشیم حتی توی دنیای مجازی نه که منفعل و بیکار یه گوشه بشینیم .. تجربه نشون داده هرجا که ما عقب نشینی کردیم و میدون رو خالی کردیم ضربه خوردیم . . خداییش مگه غیر از اینه!؟ ». پیمان همونطوری که در نوشابه رو با شدت باز میکرد گفت: «همش تقصیر این همکلاسیهاته .. اصلا بیخیال شو .. بیا در مورد یه چیز دیگه بحث کنیم.» یاسمن کمی اخمهاش رو توی هم کرد و گفت: «ای بابا .. من که نفهمیدم تو کی میخوای یکم روشنفکرانه تر در این مورد فکر کنی!!؟»